Soms komt je op een plek waarin bij je denkt en voelt “shit…hoe verder?” Ergens schuurt het en je weet niet helemaal wat het is en wat je er vooral mee moet.
Ergens ontstaat het verlangen om te verdiepen, te ontdekken wat je hebt meegemaakt. Wat je gevormd heeft en hoe dit jou nu in je functioneren beïnvloed.
Het is net als de beer, die wakker wordt uit een winterslaap, eerst is beweging moeilijk, vermoeiend, maar je weet dat het tijd is om wakker te worden je te bewegen naar het opkomende licht. Je staat op de overgang naar een nieuwe fase, een nieuwe richting en transitie.
In het begin voelt het uitdagend, misschien wel lastig, de winter is alleen voorbij en het voorjaar lonkt.. de nieuwe energie, de nieuwe ruimte krijgt plek in jou, je ontluikt en komt tot bloei.